Grote broer en ik hadden zaterdag een afspraak met de Sint. We mochten op zijn pakjesboot komen kijken.
Toen we 's ochtends de gordijnen open deden, zagen we buiten een heuse sneeuwstorm. Ik besloot om in stijl te reizen.
Het grote aankleden begon. Een heleboel broeken, snowboots, sjaals, mutsen en een skipak verder, was kleine broer inmiddels in tranen
We propten hem krijsend in de wandelwagen, in een warme voetenzak. Handschoentjes wilde hij niet aan. Toen ik grote broer buiten op de slee zette, begon hij ook te huilen, er kwam sneeuw in zijn ogen.
Vriend vond een skibril en grote broer was tevreden. Kleine broer sputterde nog wat na en viel al snel in slaap. Hijgend ploeterde vriend en ik door de sneeuw. Die goeie ideeën van mij ook altijd...
Na een half uur strompelen vroeg vriend voorzichtig waar het ook al weer was. Toch iets verder dan ik dacht dus.
Gelukkig hoorden we na nog een kwartier muziek in de verte.
En daar doemde tussen de sneeuwvlokken door, vaag het silhouette van de stoomboot op. We sloten aan in de rij en ik voelde in mijn zak om de kaartjes te pakken. Ik graaide en grabbelde en vloekte.... Die kaartjes lagen dus ergens onderweg in de sneeuw. Ik keek achterom naar de slee en zag de verwachtingsvolle blik van grote broer door zijn skibril heen. Deze situatie vroeg om een echte oermoederactie. Ik sprokkelde al mijn restjes assertiviteit bij elkaar en stapte op de de dichtsbijzijnde vrijwilliger af. Gelukkig geloofde hij mijn verhaal onmiddelijk en mochten grote broer en ik zonder in de rij te staande boot op. Net op tijd voor onze afspraak met de Sint.
Wow, wat een winterse plaatjes! Echt super schattig om te zien, die dik ingepakte kindjes op de slee.
BeantwoordenVerwijderenIk ben nu wel heel benieuwd hoe het verhaaltje afliep. Was het leuk?
Hoi, wat een leuke foto's! Eerlijk gezegd valt het boek me een beetje tegen. Ik had een soort vervolg verwacht, met meer patronen, maar er wordt weer een hele beginnersuitleg gegeven, er wordt veel naar websites verwezen, weinig nieuws eerlijk gezegd. Maar misschien waren mijn verwachtingen te hoog ;-) Groetjes, Nancy
BeantwoordenVerwijderenHaha, wat een leuk verhaal. De foto's zijn ook geweldig. Ik ben ook wel benieuwd hoe het op de boot was...
BeantwoordenVerwijderenHet was erg leuk op de pakjesboot, en grote broer was behoorlijk onder de indruk. We mochten in de pietenkeuken kijken, in de pakjeskamer, in de slaapkamer van de Sint en Sinterklaas was zelf ook aan boord. Veel pepernoten en muziek, maar het is een minder spectaculair verhaal dan de barre tocht er naar toe : )
BeantwoordenVerwijderenHoi,
BeantwoordenVerwijderenHartelijk bedankt voor je berichtje op mijn blog! Leuk ook om jouw blog te ontdekken.
Hartelijke groet,
Ingrid
Wat een heroïsche tocht door de sneeuw, en dat allemaal voor de sint!
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk zo banjeren in de sneeuw! Ja, dat is voor die kleintjes soms best afzien met de kou...
BeantwoordenVerwijderenIk heb trouwens geen mailtje van je ontvangen op linda@efy.nl over de stofjes ruil.... wil je het nog eens proberen?
Groetjes,
Linda
Dat heb je super goed aangepakt! Wat leuk zeg op de stoomboot kijken. Hier zei de oudste niet lang geleden, mam het is toch heel jammer dat we niet in NL wonen want ik heb nog nooit sinterklaas en een zwarte piet gezien!
BeantwoordenVerwijderen