Traditie

Gisteren was een rare dag. We hadden grootste plannen. Met z'n allen naar de bossen bij Baarn om daar een kerstboom uit te zoeken om hem eigenhandig uit graven. Dat deden we vorig jaar ook en het was leuk. Een traditie was geboren.
We stonden vroeg op omdat er eerst nog even een stop in de stoppenkast vervangen moest worden. Dat ging helemaal mis. We moesten Nuon bellen omdat alle spanning weg was en er iets met een verzegeld kastje moest gebeuren. Twee uur wachten.
Dus gingen grote broer en ik alleen op pad. Aardig stukje rijden richting Baarn, een beetje zoeken naar de weg en een parkeerplekje. Vol verwachting wandelden, we bewapend met een schep en een zaag, door het bos op weg naar de plek waar de kerstbomen stonden. Dat wandelen ging al snel over in snelwandelen en daarna in een drafje. We hoorden geruchten dat de bomen al bijna op waren.
Bij het veldje aangekomen zagen we alleen een nog maar een paar zielig, sprieterige bomen staan, en een aantal onthoofde stronken. Voor de vorm zaagden we een paar dennentakken af die we in de achterbak van de auto gooiden.

We kochten onze boom uiteindelijk bij de bloemenstal om de hoek.